براستی حقیقت ادمی چیست ایا چیزی جز  خواستننه.

خیلی مهمه که ما بدونیم حقیقت بودنمون همون خواستنه و جز این خواستن هیچ چیز دیگه ای  نداریم

حضرت مولا چقدر زیبا در بخشی از دعای کمیل میفرمایند که لا املک الا الدعا تمام داشته من چیزی نیست جز خواستن بقول تنیسون شاعر انگلیسی   

من خود چیستم؟ کودکی که در شب گریه می کند کودکی که در تاریکی برای نور گریه می کند و هیچ زبانی جز گریه ندارد.

پس بودن ما عین خواستنه یعنی ما هرکاری رو حتا هر فکریرو برای این انجام میدیم که به خواسته ای برسیم

 و درواقع نفس یا خواستن نه تنها چیز بدی نیست بلکه حقیقت وجود ماست منتها چیزی رو که ما گناه مینامیم اینه که خواستن ما با قابلیت بدست اوردنمون تناسب نداشته باشه

ما باید یادمون باشه که هیچ چیز در عالم وجود ارزشش به اندازه راستی و درستی و گوهر الهی انسان نیست همون گوهری که فرشتگان در مقابل

عظمتش تعظیم کردن همون گوهری که خداوند خطاب به اون میگه  همه چیز رو برای تو افریدم و تو را برای خودم

گوهری که قدر و قیمت اون از نهایت بهترینها یعنی بهشت هم بیشتره.

در واقع هر صفت خوب و هر صفت بدی که در وجود انسان هست منشاش خواستنه منتها گناه انسان به خواستنش نیست به کم خواستنشه.

 هر گناهی ناشی از کم خواستن ما و نشناختن گوهر الهیمونه 

و مارو در اون دنیا مجازات میکنن نه بخاطر اینکه زیاد خواستیم و طمع کردیم بلکه بخاطر اینکه کم خواستیم و طمع نکردیم  و چیزهای بزرگ نخواستیم میکل انژ میگه تراژدی بزرگ زندگی در این نیست که ما چیزهای بزرگی بخواهیم و انها را بدست نیاوریم بلکه تراژدی بزرگ زندگی این است که  ما چیز های کوچکی بخواهیم و انهارا بدست بیاوریم. 

یکی از بزرگترین راز های موفقیت اینه که ما هر چیزی رو دقیقا هر چیزی رو که بخواهیم میتوانیم بدست بیاوریم چون خداوند اشرف مخلوقاتش و جانشینش رو بگونه ای افریده که نمی تونه چیزی رو که قابلیت بدست اوردنش رو نداره بخواد  

 درواقع خواستن یک چیز طلبکار شدن از خدا برای رسیدن به اونه 

بقول مولانا 

این طلب در تو گروگان خداست  

زانکه هر طالب به مطلوبی سزاست  

 بزرگترین راز موفقیت راستین انسان های بزرگ اینه که به خوبی این بزرگترین حقیقت در باره زندگی رو میدونن که خواستن یک چیز مساوی است با قابلیت بدست اوردن ان و همیشه بهترین ها رو میخوان و تمام کائنات دست به دست هم میدن و در خدمت اون به عنوان خلیفه خداوند قرار میگیرند و اون رو به خواسته اش از راههایی که ما معجزه مینامیم میرسونن این همون قانون جاذبه یا رازیه که این روزها همه ازش صحبت میکنن.

کردار عینی و عملی مربیان بشری در تعلیم و تربیت، اساسی تر و مؤثرتر از گفتار آنان است
گاهی برای نابود ساختن تلخی های صفات زشت، شیرین ترین داروها، تلخ ترین اندرزهاست
افرادی تاریخ را می سازند، و افرادی دیگر، ساخته شده ی تاریخند
انسان منهای تعهد یعنی هیچ و پوچ
زندگی بی محور و فاقد اصل، نتیجه ای جز فرو رفتن در تناقضات و مبارزه با خود در بر ندارد
کسی که حیات را نمی شناسد، نمی تواند از حیات واقعی برخوردار شود
جای بسی تأسف است که بعضی از جوامع، با داشتن مبانی فکری فراگیر و عقلانی، به خاطر بی توجهی به مسئله ی نظم، بر هیچ مبنای صحیحی زندگی نمی کنند